Eeuwigheidszondag

Bron: ds. Leo van Rikxoort, Datum: maandag 25 november 2024

Gisteren, zondag 24 november, was het de laatste zondag van het kerkelijk jaar, ook wel Eeuwigheidszondag genoemd. In de morgendienst noemden we de namen van de gemeenteleden die ons zijn voorgegaan in de dood. Anja van Ettikhoven maakte er een prachtige liturgische schikking bij, waarvoor we haar hartelijk dank zeggen. Nogal wat gemeenteleden vroegen na afloop of ze de bijbehorende tekst, door Anja geschreven, nog eens na konden lezen. Anja heeft daar gehoor aan gegeven en zo kunt u de tekst nog eens lezen. Ik heb er een paar foto`s van het de schikking bijgevoegd.

De tekst die Anja aanleverde en zondag ook voorgelezen is: `Ontroerend dichtbij Eeuwigheidszondag 24 november 2024
In de gedachtenisdienst zijn we hier met een lege plek in ons hart en ons leven samen gekomen.
Vandaag wordt invulling gegeven aan deze lege plek en horen we de namen van hen die in het afgelopen kerkelijk jaar gestorven zijn. In de liturgische schikking zijn deze namen opgetekend op een klimopblad en verwerkt tussen de beschermende ranken van liefde en trouw. Zo vertelt elk blad een uniek verhaal.
De basis van de schikking heeft een ronde vorm. Gods aanwezigheid en Zijn onbegrensde liefde waarmee Hij ons omarmt wordt symbolisch vormgegeven door de verwerking van Klimopranken. Een klimop blijft van nature altijd groen en hecht zich vast aan een ondergrond.
De zelf hechtende eigenschap van de klimop herinnert ons bovenal aan Gods trouw en aan Zijn belofte.
Dankbaar vooral het goede wat wij ontvingen van hen die wij hebben moeten loslaten wordt gesymboliseerd in de rijkdom van een bloementuin door o.a Lysianthus. De witte rozen staan symbool voor respect en herdenken.
De blauwe Oxypetalum zeg iets over het verlangen naar vrede.
Die ene paarse roos met doornen sweerspiegelt dat ons aardse bestaan niet altijd over rozen gaat; soms worden we tot tranen toe bewogen. Tranen van zorgen, wanhoop en onrecht. Tranen van verdriet of eenzaamheid.
Tranen die er allemaal gewoon mogen zijn al dan niet gevloeid in diepe stilte.
Wie zal mijn tranen zien, wie zal mijn tranen drogen?
Het grote blad weerspiegelt Gods uitgestoken hand.
Het herinnert ons eraan dat Hij nauw betrokken is bij elk aspect van ons leven.
Vanwege Zijn mededogen vangt Hij elke traan op die vloeit en bewaart deze in een kruik.
Op Zijn tijd zal Hij er iets mee doen en zullen onze tranen er heel anders uitzien dan nu.
Het open hart in de liturgische schikking verbeeldt de liefdevolle ontmoeting tussen God en de mens door Zijn zoon Jezus Christus. God blijft niet op een afstand staan als het gaat om onze levens en schenkt ons daarom een
Middelaar. In dit hart galmen de woorden `Gelukkig de treurenden, want zij zullen getroost worden`.
Jezus is hier de troost zelf en Zijn vader de bron van alle troost.
Het hart is vorm gegeven door het gebruik van Treurwilgtakken.
Onbewust roept de naam Treurwilg, met zijn kale dorre takken, al snel een afkeurende associatie op.
Door niet in te zoomen op de naam maar op de boom zelf krijgt de lading een andere dynamiek.
Opvallend aan de groeiwijze van deze imposante boom zijn de lange afhangende takken.
Denkbeeldig zou je hier de ontfermende armen vanuit de hemel die de aarde reiken in kunnen bewonderen.
Onder de bast van de ogenschijnlijke dorre wilgentak groeit een onzichtbare belofte.
Op Zijn tijd zal de boom blad en bloem ontwikkelen en maakt het dorre plaats voor nieuw leven.
Als dit in de natuur al zo is, dan mogen we erop vertrouwen dat de Heere dit ook met onze levens wilt doen.
Vanuit het hart verrijst symbolisch Gods belofte zoals onthult in Openbaring 21: een nieuwe hemel en een nieuwe aarde. De palm verwijst naar de overwinning. Jezus heeft de dood overwonnen om zo de weg vrij te maken voor ons. Hij leidt ons naar een nieuw en eeuwig leven zonder dood, rouw en geween.
De verwerkte Crocusbolletjes weerspiegelen dit nieuwe begin.
Het grote uitzicht is dat de Vader klaar staat om onze tranen van de ogen af te wissen.
De kruik zal worden geleegd en uit bewogenheid zal Hij aan elke traan recht doen.
Het bij ons meest negatieve krijgt hier een positieve waardering.
De schoonheid van de eeuwigheid wordt uitgebeeld door de witte Amaryllis bloemen.
Tijdens deze dienst zullen er 24 lichtjes worden ontstoken.
Met het laatste lichtje verbinden wij vanmorgen al deze namen met iedereen die het afgelopen jaar zijn overleden: wereldwijd door geweld en onrecht en ook met iedereen die zonder naam moest sterven. Bovenal verbinden wij deze namen met alle namen die vanmorgen niet klinken, althans niet hardop, maar die wel klinken in ons hart.
Een ieder die wij korter of langer geleden hebben moeten loslaten door de dood en die wij missen.`

Liturgische schikking op Eeuwigheidszondag

Liturgische schikking op Eeuwigheidszondag

Liturgische schikking op Eeuwigheidszondag

Volg de nieuwsberichten via 'Social Media'

Meer info...